เคล็ดการแยกพระกรุออกจากพระโรงงาน: ตอนที่ ๗ พระทองคำ

ผมได้เขียนเกี่ยวกับความรู้ที่ผมได้รับจากการศึกษาเนื้อพระกรุ ประเภทต่างๆ จนลืมคิดไปว่ามีอีกเนื้อหนึ่งที่ผมยังไม่ได้เขียนคือ

พระทองคำ

เพราะผมยังไม่มี

ที่มีแล้วก็เพียงเป็น "ทองสำริด" หรือ "ทองดอกบวบ" ที่มีร้านทองบอกว่ามีทองคำประมาณไม่เกิน  ๑๐ %

พระทองสำริด ที่ตรวจแล้วว่ามีทองเพียง ๑๐ %

แต่ที่มีทองคำกว่า ๕๐ % ขึ้นไปนั้น ยังไม่มี

ผมจึงขอใช้เหรียญทองคำเป็นเนื้อศึกษา นะครับ

วิธีการดูก็ดูความกร่อนของผิวทอง ดังรูปถ่าย

ที่มีทั้งความกร่อน และคราบสนิมสีแดงอยู่ประปราย

มีความสม่ำเสมอทั้งด้านหน้าและด้านหลัง

บางทีก็มีคราบดำ เกาะแน่น

และมีศิลปะ ที่คมชัดและอ่อนช้อย

ที่เคยเห็นพระทองคำจากโรงงาน มักจะมีความสดใหม่ ผิวมัน ศิลปะไม่ถูกต้อง

และบางครั้งก็เป็นการนำทองเหลืองมาชุบ หรือกะไหล่หนาหน่อย

ที่ดูไม่เก่าอย่างที่เห็น

สำหรับเนื้อทองคำที่ % ไม่สูงนัก และหล่อหลอมแบบเก่าจะมีการเกาะกันเป๊นเม็ดๆ แบบผิวปรอท (แต่สีจะเป็นเม็ดทองกลมๆ) แบบไข่ปลา หรือตามุ้ง หรือก้อนทองคำแทนสีเงิน ที่น่าจะทำปลอมได้ยาก

ดังรูป



ผิวจะกร่อนเป็นตามุ้ง เห็นเป็นเม้ดทองเรียงกันเป็นแถวๆ



แต่อย่างไรก็ตาม พระทองคำในระดับโรงงานจะไม่ค่อยมีใครทำมากนัก เพราะต้นทุนแพง ขายยาก

โอกาสพลาดจึงน้อย

ที่ส่วนใหญ่จะทำตั้งแต่วัสดุราคาถูกๆ เป็นต้นไป

และอย่างมากก็ตะกั่วชุบทอง ที่จะดูไม่เนียน ไม่มีเม็ดไข่ปลาทองคำ หรือตามุ้งทองคำ

ที่ถ้าไม่แน่ใจควรให้ร้านทองตรวจสอบก่อน

ขอให้โชคดีครับ

บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ดร. แสวง รวยสูงเนิน