ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็น “สูงและกว้าง” มากกว่า “สูงและแคบ” ที่อาจพลาดได้ง่าย
วันนี้หลังจากผมพัฒนาความรู้ด้านพระเครื่องมาในระดับหนึ่ง ก็สามารถตีฝ่าด่านพระปลอมราคาแพง มาในระดับที่สามารถซื้อพระแท้ราคาถูกได้แล้ว ผมก็รีบโทรรายงานท่านเซียนใหญ่ด้วยความดีใจ
แต่ท่านเซียนใหญ่ได้ติงมาว่าสิ่งที่ผมทำไปนั้นน่าจะได้พระปลอมมามากกว่า ที่ข้อนี้ก็ต้องยืนยันกันต่อไป
สำหรับใจผมนั้น ผมมั่นใจค่อนข้างมากว่า “น่าจะแท้เกิน ๘๐% ขึ้นไป”
และท่านเซียนใหญ่ได้กำชับว่า “การเล่นพระต้องมาตรฐานสูง” ไว้ก่อน เพื่อความมั่นใจ
ที่ผมก็เห็นด้วย ๑๐๐%
แต่ที่ผมไม่เห็นด้วยก็คือ “มาตรฐานแคบ” ที่อาจตีความเฉพาะบางสภาพว่าแท้ และ ความแตกต่างอันเนื่องมาจากการสร้างและการผุพัง ว่าเป็น “ของปลอม”
เพราะ บางครั้งเราก็ไม่ทราบสภาพวิวัฒนาการขององค์พระ ที่ทำให้เกิดความแตกต่างดังกล่าว
ในการทำงานทั่วไปเราก็จะพบปัญหาการมองและเลือกสองมาตรฐานดังกล่าว ว่าแบบไหนดี
ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็น “สูงและกว้าง” มากกว่า “สูงและแคบ” ที่อาจพลาดได้ง่าย
สาเหตุหนึ่งของการกำหนดมาตรฐานแคบ เท่าที่ทราบจากผู้รู้
เขาบอกว่า เป็นการกีดกัน และกรองกันไม่ให้พระเครื่องเข้ามาในตลาดมาก ที่จะทำให้ราคาตก
นอกเหนือจาก "ดึงพระของตัวเองเข้า" "กันพระของคนอื่นออก" จากตลาด
นี่เป็นเรื่องของพุทธพานิชโดยแท้
มิใช่เรื่องของแท้ของปลอมเพียงอย่างเดียว
สำหรับคนที่สนใจจะเรียนรู้แบบผม
ผมว่าเปิดกว้างไว้ดีกว่า จะได้ของดี ราคาถูก ลงทุนน้อยครับ
สวัสดีครับ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ดร. แสวง รวยสูงเนิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น